Ο αρχιεπ. Πατρών Αβέρκιος Λαμπίρης απολογήθηκε δεχόμενος πως ο ΆνθιμοςΑντωνόπουλος ήταν στενός του φίλος όπως και του πρώην πρωθυπουργού Δ. Βούλγαρη,ο οποίος τον διαβεβαίωσε για την επιτυχία του και ζήτησε δάνειο από τον Μαλιακόπουλοτο ποσό των 10.000 δρχ. Τα χρήματα του τα έδωσε για να τα φυλάξει αλλά αυτός τα έδωσεστον Βαλασσόπουλο και έκλεισε την απολογία του λέγοντας "Περί της αληθείας των λόγωνμου, είπεν ο Αβέρκιος, ας μη έχη αμφιβολίαν το δικαστήριον, αυτή είναι η απολογία μου,απεκδέχομαι δε αθορύβως ότι το δικαστήριο αποφασίσει».
Ο αρχιεπ. Κομποθέκρας είπε στην απολογία του πως η Ι.Σ. τον πρότεινε στονΒασιλιά, και ο βασιλιάς Γεώργιος Α΄ τον ενέκρινε, ζήτησε να μην πει τίποτα περισσότεροκαι αφέθηκε στην κρίση του δικαστηρίου. Όταν ρωτήθηκε εάν είχε χρήματα φέρει μαζί τουστην Αθήνα είπε πως έφερε μια ομολογία της Ιονικής Τραπέζης 13.500 δρχ, και ότι πήρεδάνειο 3.000 δρχ από τον Μπασιά και το ίδιο ποσό από τον Φωκά και τον Κούπα,σημειώνοντας πως είχε πολλά έξοδα για τους 18 μήνες που έμεινε στην Αθήνα. Ο μεσίτηςΧαριτάκης τόνισε πως θεωρεί πως τιμωρήθηκε με όσα είχε υποστεί, παρά την ποινή πουθα του επιβάλει ο νόμος, και πως όλη η κατηγορία κατασκευάστηκε από τον Σπηλιόπουλο.Ένας άλλος μεσίτης ο Οικονομόπουλος ισχυρίστηκε στην απολογία του πως δεν εγνώριζετίποτα απολύτως και πως όλοι οι καλόγεροι μεταχειρίζονται θεμιτά και αθέμιτα μέσα για ναπετύχουν το σκοπό τους, και πως του πρόσφεραν χρήματα, όμως ο ίδιος δεν τα δέχτηκε.Στη συνέχεια ο Πετρής απολογούμενος κατέθεσε πως σύστησε τον αρχιεπ. Κομποθέκραστον μητροπ. Αθηνών, τους αρχιεπ. Ύδρας και Φθιώτιδος. Ο κατηγορούμενοςαπολογούμενος συνέχισε λέγοντας: «[...] ο μάρτυς απολογούμενος εις την κατ' αυτούκατηγορίαν ότι έλαβε 3,000 δια μεσιτείαν υπέρ του Κομποθέκραν, είπεν· «Το αφιλοκερδέςμου γνωρίζουσι πάντες· εγώ επλήρωσα πατρικόν χρέος δραχ. 40,000, ενώ ήσαν όλοι οιαδελφοί μου συνυπόχρεοι· εγώ έζων με τον μισθόν του γυμνασίαρχου επί 20 έτη. Πάντεςγνωρίζουσι την τιμιότητά μου. Αύτη είναι η απολογία μου (ραγδαίαι χειροκρατήσεις εκ τωνακροατηρίων). Ο πρόεδρος διέταξεν αμέσως την εκκένωσίν των ακροατηρίων και τηνσύλληψιν των ταραξιών. Κατόπιν ο πρόεδρος ηρώτησε τον Κομποθέκρα ν' απολογηθή τιφρονεί δια ταύτα· ούτος δε «Ας κρίνη το δικαστήριον», απεκρίθη. Ο κ. Βαλασσόπουλοςεγερθείς τότε μετ' αγανακτήσεως είπεν. «Αυτά είναι σκευωρίαι! Τινές εκ τωνκατηγορουμένων θέλουν να ενοχοποιήσουν εμέ δια ν' αθωωθούν αυτοί. Και ο Πετρής καιο Άνθιμος είναι εκ της αυτής πηγής. Ο Άνθιμος όταν εξητάζετο έβλεπε το τραπέζι εκείνο(δεικνύων την τράπεζαν παρ' ην εκάθητο ο Νικολόπουλος). Ο Νικολόπουλος είναισυνεννοημένος με αυτούς. Αυτός τους έβαλε να καταθέσουν εναντίον μου. Τον Πετρήν κατάπαράκλησιν των μετέθεσα εκ του Πειραιώς εις τας Αθήνας. Αχρείοι! Όλα είναι σκευωρία».
Κατόπιν διελύθη η συνεδρίασις»257.
Η ίδια εφ. δημοσίευσε πως οι δύο πρώην υπουργοί είναι στα μαχαίρια, αφού μετάτην κατάθεση του Πετρή, ο οποίος ενοχοποίησε μόνο τον υπουργό Βαλασσόπουλο, ότανοι κατηγορούμενοι επέστρεψαν στο κρατητήριο ήρθαν στα χέρια258.Στη συνέχεια ο εισαγγελέας Μαυρομαράς στην αγόρευσή του η οποία ήταν αρκετάμεγάλη, κατέληξε στο συμπέρασμα πως οι δύο πρώην υπουργοί ήταν ένοχοι όπως και οιαρχιεπίσκοποι μαζί με τους μεσίτες ως συναυτουργοί και συναίτιοι και πρότεινε νακαταδικαστούν όλοι. Την επόμενη ημέρα 11 Μαρτίου την σκυτάλη πήρε ο εισαγγελέαςΒαλσαμάκης ο οποίος αγόρευε ολόκληρη σχεδόν την ημέρα και κατέληξε στο ίδιοσυμπέρασμα. Την επόμενη ημέρα 12 Μαρτίου ανέλαβε η υπεράσπιση τωνκατηγορουμένων. Ο δικηγόρος του Βαλασσόπουλου, Μελισσουργός ο οποίος υποστήριξεπως η κατηγορία είναι απίστευτη και πως οι μάρτυρες κατηγορίας Άνθιμος Αντωνόπουλοςκαι Πολάνης ήταν αναξιόπιστοι, και πως ουσιαστικά είναι πολιτική η δίκη αφού "δικάζεταικόμμα προ εικοσαετίας διοικήσαν του τόπου", και δεν υπάρχει πουθενά παράβασηκαθήκοντος, ενώ για τους μάρτυρες είπε πως πολλοί επλανήθησαν. Ο δικηγόροςΔιαμαντόπουλος αφηγήθηκε τις θυσίες της Ορθοδόξου Εκκλησίας της"συγκατηγορουμένης Εκκλησίας" προς το έθνος και προσπάθησε να ακυρώσει και ναανασκευάσει τις καταθέσεις των μαρτύρων κατηγορίας259.Η εφ. "Στοά" η οποία εκδίδονταν κάθε μέρα με συντάκτη τον Αρ. Βαμπά καιβρίσκονταν ήδη στο τρίτο χρόνο από την αρχική της έκδοση, δημοσίευσε πως στην ΚΖ΄συνεδρίαση του ειδικού δικαστηρίου της 11ης Μαρτίου 1876, ο εισαγγελέας Βαλσαμάκηςπήρε τον λόγο συνοψίζοντας όσα είχε πει την προηγούμενη μέρα ο συνάδελφός τουεισαγγελέας περί δωροδοκίας και του ορισμού αυτής. Στη συνέχεια αναφέρθηκε στουςδιάσημους ρήτορες Κικέρωνα και Δημοσθένη και τους θύμισε πώς απέδειξε σε όλους πως"δια της δωροδοκίας κατέρρευσαν πολλά έθνη". Το συγκεκριμένο αδίκημα σημείωσε πωςείναι φανερό και πως αν δεν υπάρχει τιμωρία δεν θα υπάρχει δικαιοσύνη. Η κοινή γνώμηείπε είναι κατά των κατηγορουμένων, "μεσίται ενώ επράττον το έγκλημα αναφανδόνομολογούν τας δωροδοκίας, ήθελον να πείσουν τους επισκόπους ότι πωλούνται οιεπισκοπαί δια να δώσουν χρήματα· είχον όθεν ανάγκην δανείων οι επίσκοποι και ιδούήλθον οι κεφαλαιούχοι, οίτινες ομολόγησαν δια ποιον σκοπόν εδάνιζαν. Ταύτα πάντακατέθεσαν το αδίκημα πασιφανές"260.
Στη συνέχεια ο ίδιος εισαγγελέας ανέφερε πως για την Αρχιεπισκοπή Μεσσηνίαςυπάρχουν λιγότερες αποδείξεις σε σχέση με τις υπόλοιπες αρχιεπισκοπές, αλλά παρέχειτις κατάλληλες αποδείξεις για καταδίκη του εγκλήματος, αφού το συγκεκριμένο περιστατικότο βεβαιώνει ο μάρτυρας Μπακατσούλας ο οποίος δάνεισε χρήματα στους υποψήφιουςκατά προτροπή του Οικονομόπουλου με τη διαβεβαίωση πως αν αποτύχουν οιδωροδοκούντες υποψήφιοι αρχιερείς, τα χρήματα Θα επιστραφούν πίσω. Αυτο τοεπιβεβαίωσαν οι μάρτυρες Κανέλλης και Φαρμακόπουλος, και ο Ασημίζης ο οποίος "μαςδιηγείται απαθώς ότι έκαμε τα συμβόλαια"
-141-
